 | Informacje ogólne
Wydawca: Rok wydania: 1992 Objętość: 129 tys. słów Cykl: Kroniki Diuny (tom 3) Tytuł oryginału: Children of Dune Tłumaczenie: Marek Mastalerz Ocena* ocena ogólna: 5/6 fabuła: 5/6 stopień wciągania: 5/6 uczucie własne: 5/6 |
Dzieci Diuny to ostatni z audiobooków wysłuchanych w cyklu "bycia na mp3-ce". I tutaj minimalnie żałuję. Nie samego wysłuchania, bo książka mi się podobała, ale braku odstępu po poprzedniej części, bo wydają się one wpływać pozytywnie na odbiór przeze mnie kolejnych części tego cyklu.
Po odejściu Pola, Alia przejmuje rolę regentki sprawującej władzę w imieniu dzieci Muad'Diba. Leto i Ghanima podobnie jak ich ciotka są przed-urodzonymi, więc traktowanie ich jak dzieci nie jest tak naprawdę uzasadnione. Na Arrakis przybywa lady Jessica, Alia boi się, że zostanie uznana za paskudztwo, opanowane przez swoje wewnętrzne jaźnie.
Zmiany ekologiczne postępują w zastraszającym tempie. Diuna staje się zieloną planetą, zaczynają nawiedzać ją deszcze, w wielu miejscach są otwarte zbiorniki wody. Fremeni w miastach także zaczynają się zmieniać. Filtrfraki zatracają swą funkcję i zmieniają się w strój na pokaz. Wielu rdzennym mieszkańcom pustyni nie podoba się ten stan rzeczy. Ucieleśnione marzenie staje się przekleństwem. Rodzeństwo przewiduje, że ta ekologiczna rewolucja w krótkim czasie spowoduje wyginięcie czerwi i w konsekwencji zniknięcie przyprawy. Następstwa tego byłyby straszne i cofnąłby imperium o pokolenia z powodu sparaliżowania gildii planetarnej a co za tym idzie międzyplanetarnego transportu. Leto podążając za snami stara się naprawić przyszłość. Ghanima pomaga mu jak tylko może.
Książka mi się podobała. Może czasem za dużo było w niej filozofii, ale z drugiej strony to buduje klimat tej serii, więc trzeba się z nią pogodzić. Na pewno sięgnę po kolejną część cyklu, ale najpierw muszę sobie zrobić parę miesięcy przerwy. Zdecydowanie w takich odstępach lepiej słucha mi się tych książek.
*Książki słuchałam. Czytał Mako New.
Po odejściu Pola, Alia przejmuje rolę regentki sprawującej władzę w imieniu dzieci Muad'Diba. Leto i Ghanima podobnie jak ich ciotka są przed-urodzonymi, więc traktowanie ich jak dzieci nie jest tak naprawdę uzasadnione. Na Arrakis przybywa lady Jessica, Alia boi się, że zostanie uznana za paskudztwo, opanowane przez swoje wewnętrzne jaźnie.
Zmiany ekologiczne postępują w zastraszającym tempie. Diuna staje się zieloną planetą, zaczynają nawiedzać ją deszcze, w wielu miejscach są otwarte zbiorniki wody. Fremeni w miastach także zaczynają się zmieniać. Filtrfraki zatracają swą funkcję i zmieniają się w strój na pokaz. Wielu rdzennym mieszkańcom pustyni nie podoba się ten stan rzeczy. Ucieleśnione marzenie staje się przekleństwem. Rodzeństwo przewiduje, że ta ekologiczna rewolucja w krótkim czasie spowoduje wyginięcie czerwi i w konsekwencji zniknięcie przyprawy. Następstwa tego byłyby straszne i cofnąłby imperium o pokolenia z powodu sparaliżowania gildii planetarnej a co za tym idzie międzyplanetarnego transportu. Leto podążając za snami stara się naprawić przyszłość. Ghanima pomaga mu jak tylko może.
Książka mi się podobała. Może czasem za dużo było w niej filozofii, ale z drugiej strony to buduje klimat tej serii, więc trzeba się z nią pogodzić. Na pewno sięgnę po kolejną część cyklu, ale najpierw muszę sobie zrobić parę miesięcy przerwy. Zdecydowanie w takich odstępach lepiej słucha mi się tych książek.
*Książki słuchałam. Czytał Mako New.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz