Trudi Canavan: Ostatnia z dzikich

Informacje ogólne Wydawca: Galeria Książki Rok wydania: 2009 Objętość: 147 tys. słów, 650 stron Cykl: Era pięciorga (tom 2) Tytuł oryginału: Last of the Wilds Tłumaczenie: Piotr W. Cholewa Ocena ocena ogólna: 5/6 fabuła: 5/6 stopień wciągania: 5/6 uczucie własne: 5/6

Ostatnia z dzikich zawiera o wiele więcej wątków niż Kapłanka w bieli. Poznajemy przedstawicieli drugiej strony konfliktu - Pentadrian, a także kilka innych kluczowych postaci. Uwaga czytelników jest więc podzielona na bardzo wielu bohaterw, ale jest to prowadzone w taki sposób, że (ku mojemu dużemu zdziwieniu) nie przeszkadzało mi to.

Auraya cierpi na koszmary po stoczonej bitwie. Leiard zaprowadzony przez Emerahl w tajemnicze miejsce w Si, odkrywa prawdę o czającym się w jego wnętrzu Mirarze. Ważną bohaterką jest  Reivan, z której perspektywy poznajemy Pentadrian, a także Imi - księżniczka Elai, która na zawsze zmienia życie swojego ludu.
Okazuje się, że udział Si w wojnie, spowodował o wiele więcej ofiar wśród Siyee, niż początkowo się wydawało. Kontakt z ziemiochodzącymi sprowadził na ten lud epidemię, której skutki mogą być straszne. Dobrze, że do ich krainy zawędrował utalentowany tkacz snów Wilar, dzięki którego pracy i nauką wielu udało się uratować. Jednak jego wpływ na wydarzenie będzie o wiele większy...

Ostatnia z dzikich podobała mi się bardziej niż poprzedni tom i była zdecydowanie bardziej wciągająca. Moja chęć kontynuacji trylogii spowodowała, że już zaczęłam czytać kolejną część i na razie wydaje się jeszcze lepsza :) Więc lecę czytać dalej, Was zaś zachęcam do lektury tej serii :)

Książkę czytałam na czytniku.

Trudi Canavan: Kapłanka w bieli

Informacje ogólne Wydawca: Galeria Książki Rok wydania: 2009 Objętość: 157 tys. słów, 700 stron Cykl: Era pięciorga (tom 1) Tytuł oryginału: Priestess of the White Tłumaczenie: Piotr W. Cholewa Ocena ocena ogólna: 4+/6 fabuła: 4+/6 stopień wciągania: 4+/6 uczucie własne: 4+/6

Auraya dzięki swojej mądrości i poświęceniu zostaje kapłanką. Szybko pokonuje kolejne stopnie kariery w tym stanie, aż w końcu zostaje wybrana ostatnią z Białych - mających szczególne moce przedstawicieli bogów na ziemi. Naznaczenie Auray ma miejsce w bardzo niespokojnych czasach, dlatego musi ona działać zanim pozna i oswoi się ze wszystkimi swoimi mocami.
Jej pomysłowość i przyjaźń z dzieciństwa umożliwiają nawiązanie nici współpracy z przywódcami Tkaczy Snów - uzdrowicieli, którzy nie są dobrze widziani w państwie Białych. Po tym zwycięstwie nie może osiąść na laurach, gdyż szczególny dar, który u siebie odkrywa, sprawia, że jest najlepszą emisariuszką do rozmów z tajemniczym latającym ludem. Okazuje się, że nie tylko Biali próbują zyskać ich przychylność. Nad światem wisi wojna, której wyniku nie sposób przewidzieć...

Kapłankę w bieli czytało mi się dobrze i szybko. Część wątków była dość przewidywalna, kilka zaś zaskakujących. Czasami drażniła trochę postawa głównej bohaterki, która sama nie wiedziała gdzie ma ulokować swoją lojalność. Trylogia Czarnego Maga podobała mi się chyba bardziej, ale tak naprawdę ocenić to będę mogła dopiero jak przeczytam wszystkie trzy części. Tymczasem Kapłankę w bieli polecam wszystkim lubiącym książki fantasy.

Książkę czytałam na czytniku.

Trudi Canavan: Trylogia Czarnego Maga

Informacje ogólne Wydawca: Galeria Książki Rok wydania: 2007, 2008, 2008 Liczba stron: 520, 650, 720 Wymiary: 125 mm x 195 mm ISBN: 978-83-925796-0-1, 978-83-925796-1-8, 978-83-925796-2-5 Cykl: Trylogia Czarnego Maga Oprawa: miękka Oryginalny tytuł cyklu: Black Magician Trilogy Tytuły oryginałów: The Magicians' Guild, The Novice, The High Lord Tłumaczenie: Agnieszka Fulińska Ocena ocena ogólna: 5-/6 fabuła: 5-/6 stopień wciągania: 4+/6 uczucie własne: 5/6

Główną bohaterką tej trylogii jest Sonea - mieszkanka slamsów, która niespodziewanie odkrywa w sobie magiczną moc. Moim zdaniem właśnie ten początek jest największą dziurą fabuły. Sonea przez przypadek wyzwala swoją moc i jest to pierwszy taki przypadek od kilkuset lat. W Gildii znajdują się tylko potomkowie bogatych rodów, w których moc była uśpiona i została rozbudzona przez Gildię. Biedaków nikt nie bada pod względem magicznego potencjału, choć wiadomo, że duża moc może rozbudzić się sama... no właśnie tu następuje to czego nie rozumiem... czy na terenie całego kraju w ciągu kilkuset lat w nikim moc nie obudziła się sama? Jak dla mnie ten fakt jest co najmniej dziwny...
Pomimo tej luki trylogia ta jest całkiem niezła, choć umiejętność wciągnięcia czytelnika jest niezbyt wielka. Przez I tom trzeba przebrnąć, II czyta się już sporo lepie a dopiero od III nie można się oderwać. Zapewne Trylogia byłaby dla mnie ciekawsza, gdybym nie przeczytała najpierw Uczennicy Maga, czyli prequelu do niej, przez co o pewnych rzeczach wiedziałam wcześniej, a nie dowiadywałam się dopiero w trakcie.

W I tom poświęcony jest poszukiwaniom Sonei organizowanym przez Gildię Magów, jej ucieczką, potem odnalezieniu i próbie przekonania, aby zgodziła się wstąpić do Gildii, a także intrydze jednego z magów mającej na celu udowodnienie, że Sonea jako osoba nisko urodzona nie nadaje się do Gildii. Intryga zostaje udaremniona, ale przy okazji Administrator Gildii dowiaduje się, że Wielki Mistrz para się Czarną Magią i przekonuje Soneę, aby mimo swej niechęci wstąpiła do Gildii, bo będzie w niej bezpieczniejsza niż w mieście ze związaną mocą magiczną.
Tom II opowiada o zmaganiach Sonei z nauką w Gildii, o braku akceptacji jej pochodzenia ze strony innych uczniów oraz przejęciu opieki na nią przez Wielkiego Mistrza, który dowiedział się co wie o nim Administrator, Sonea oraz jej dotychczasowy opiekun.
W III tomie Wielki Mistrz przekonuje Soneę, że wcale nie jest zły oraz, że krajowi oraz Gildii grozi wielkie niebezpieczeństwo, które on powstrzymuje tylko dzięki temu, że używa Czarnej Magii.Udowadnia jej, że to co obecnie nazywane jest Czarną Magią nazywane było Wyższą Magią i było uczone także w Gildii. W końcu Sonea daje się przekonać i zaczyna pomagać Wielkiemu Mistrzowi...

Trudi Canavan: Uczennica Maga

Informacje ogólne Wydawca: Galeria Książki Rok wydania: 2009 Liczba stron: 814 Wymiary: 12.5x19.5 ISBN: 978-83-925796-4-9 Cykl: prequel Trylogii Czarnego Maga Oprawa: miękka Tytuł oryginału: The Magician’s Apprentice Tłumaczenie: Agnieszka Fulińska Ocena ocena ogólna: 4+/6 fabula: 5/6 stopień wciągania: 4+/6 uczucie własne: 4/6

Na okładce opisano ją jako prequel Trylogii Czarnego Maga. To słowo prequel mnie dobija! Do niedawna nie wiedziałam jeszcze co ono oznacza (coś przed czymś, tak jak sequel coś po czymś), dziś już wiem, ale wcale ta angielska kalka mi się nie podoba. Jedyne usprawiedliwienie dla tej konstrukcji, które mogę znaleźć, to fakt, że sama nie umiem wymyślić zwięzłego określenia w języku polskim.

Wracając jednak do książki to jest ona niezła, choć nie jakaś bardzo super. Zakończenie wątku miłosnego jest właściwie przewidywalne od jego rozpoczęcia, trzeba jednak przyznać, że to jedyny całkowicie przewidywalny wątek. Książka zawiera dwa główne przeplatane ze sobą wątki: zakończenie jednego z nich prowadzi do zapoczątkowania Gildii Magów, drugiego zaś do odkrycia hodowli kamieni magazynujących.

Mimo, że wydawca zachwala tę książkę jako doskonały wstęp do Trylogii Czarnego Maga to ja zdecydowanie odradzam czytanie jej przed Trylogią. Wydaje mi się, że o wiele bardziej wciągnęła by mnie Trylogia gdybym wcześniej nie przeczytała tej książki.

Książka opowiada przygody Tessi, która przypadkiem odkrywa w sobie zdolności magiczne, na tle wojny jej rodzinnego kraju z magami z Sachaki (przekształconej późnij w wojnę obu państw). Główną bohaterką drugiego wątku jest Sachakianka wychowana przez matkę w poza granicami Sachaki, która po powrocie do ojca w kraju, przekonuje się, że wezwano ją tylko po to, by mógł korzystnie (dla siebie oczywiście) wydać ją za mąż. Sachakanin nie wie jednak, że w jego córce przyjaciółka obudziła jej magiczne zdolności...