 | Informacje ogólne |
W. Redna powraca… i jest jeszcze w.redniejsza!
Znana nam czarownica kończy właśnie edukację. Len tuż przed ostatnimi egzaminami obiecał jej posadę w Dogewie, jednak jej nauczyciel ma co do tego inne zdanie: staż na dworze to o wiele lepsza posada. Czy jednak coś takiego może być prawdziwą przeszkodą?
Po dotarciu do Dogewy sprawy zaczynają się jednak komplikować. Len odjechał bez uprzedzenia, wampiry zaś są dla niej niezbyt uprzejme. Późniejsze wydarzenia zmuszają ją do szukania pomocy, tylko gdzie można ją znaleźć?
Wiedźma opiekunka to druga* czytana przeze mnie książka Gromyko. Podobnie jak poprzedniej, zaletami jej są wartka akcja i humor, wadą zaś niedopracowana i miejscami kulawa fabuła. To taka książka aby się pośmiać i odstresować, kunsztu literackiego tu nie znajdziecie. Ale w końcu ważne aby się przy książce dobrze bawić, a z tym u Gromyko nie ma problemu :)
Przy okazji przekonałam się jak wielkie znaczenie ma osoba tłumacza. Pierwszą cześć czytało** mi się normalnie, kiedy zaczęłam drugą to coś styl coś zaczął szwankować, zaczęło być widać rosyjskie naleciałości i wogóle... W każdym razie, gdybym już nie była wciągnięta w akcję, to bym odłożyła. Po kilku kolejnych stronach, zaczynałam mieć coraz mocniejsze przekonanie, że chyba nie mam oficjalnego tłumaczenia drugiej części (jak mi się wydawało) tylko nieoficjalne... i niestety tak właśnie było... Przekonało mnie to, że osoba tłumacza jest strasznie ważna dla książki. Dobre lub złe tłumaczenie może zmienić całkowicie jej odbiór. Zwykle chwalimy lub ganimy autora, a ja właśnie przekonałam się, że część z tego powinien otrzymywać także tłumacz, wszak tyle od niego zależy...
*Wiem, że zarówno Zawód: Wiedźma jak i Wiedźma opiekunka ma dwie części, ale wszyscy wiemy, że podział ten jest sztuczny.
**Książkę czytałam na czytniku.
Znana nam czarownica kończy właśnie edukację. Len tuż przed ostatnimi egzaminami obiecał jej posadę w Dogewie, jednak jej nauczyciel ma co do tego inne zdanie: staż na dworze to o wiele lepsza posada. Czy jednak coś takiego może być prawdziwą przeszkodą?
Po dotarciu do Dogewy sprawy zaczynają się jednak komplikować. Len odjechał bez uprzedzenia, wampiry zaś są dla niej niezbyt uprzejme. Późniejsze wydarzenia zmuszają ją do szukania pomocy, tylko gdzie można ją znaleźć?
Wiedźma opiekunka to druga* czytana przeze mnie książka Gromyko. Podobnie jak poprzedniej, zaletami jej są wartka akcja i humor, wadą zaś niedopracowana i miejscami kulawa fabuła. To taka książka aby się pośmiać i odstresować, kunsztu literackiego tu nie znajdziecie. Ale w końcu ważne aby się przy książce dobrze bawić, a z tym u Gromyko nie ma problemu :)
Przy okazji przekonałam się jak wielkie znaczenie ma osoba tłumacza. Pierwszą cześć czytało** mi się normalnie, kiedy zaczęłam drugą to coś styl coś zaczął szwankować, zaczęło być widać rosyjskie naleciałości i wogóle... W każdym razie, gdybym już nie była wciągnięta w akcję, to bym odłożyła. Po kilku kolejnych stronach, zaczynałam mieć coraz mocniejsze przekonanie, że chyba nie mam oficjalnego tłumaczenia drugiej części (jak mi się wydawało) tylko nieoficjalne... i niestety tak właśnie było... Przekonało mnie to, że osoba tłumacza jest strasznie ważna dla książki. Dobre lub złe tłumaczenie może zmienić całkowicie jej odbiór. Zwykle chwalimy lub ganimy autora, a ja właśnie przekonałam się, że część z tego powinien otrzymywać także tłumacz, wszak tyle od niego zależy...
*Wiem, że zarówno Zawód: Wiedźma jak i Wiedźma opiekunka ma dwie części, ale wszyscy wiemy, że podział ten jest sztuczny.
**Książkę czytałam na czytniku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz